Niyazi Mısri'den

Naranı terk etmeden yaranı arzularsın

Hayvanı sen geçmeden insanı arzularsın

“Men arefe nefsehu fekad arefe rabbehu”

Nefsini sen bilmeden Subhani arzularsın

Sen bu evin kapusun henuz bulup acmadin

Icindeki kenz-i bipayani arzularsin

Taşra üfürmek ile yalunlanir mi ocak

Yüzün Hakk’a dönmeden ihsani arzularsin

Daglar gibi kusatmis benlik gunahi seni

Gunahini bilmeden gufrani arzularsin

Cevizin yesil kabini yemekle tat bulunmaz

Zahir ile ey fakih Kuran’i arzularsin

Sarabi sen icmedin sarhos u mest olmadin

Nice Hakk’in emrine fermani arzularsin

Gurbetlige dusmeden mihnete satasmadan

Kebab olup pismeden büryanı arzularsin

Yabandasin evin yok bir yanmis ocagin yok

Issız dagin basinda minmanı arzularsin

Bostani bagi gezdim hıyarını bulamadim

Sen sogut agacindan rummanı arzularsin

Başsız kabak gibi bir tekerleme söz ile

Yunus’leyin Niyazi irfani arzularsin.

Naran: Cahil

Yaran: Dostlar, sevgililer

“Men arefe nefsehu fekad arefe rabbehu” : Nefsini bilen Rabbini bilir. (Hadis)

Kenz-i bipayan: Sonsuz hazine

Taşra: Disari

Ihsan: Iyilik, lütuf (Allah’tan bagış)

Gufran: Allah’in gunahlari affedip, ortmesi, rahmeti.

Fakih: Islam’in hukuk yonunde bilgili olan kisi.

Mihnet: Zahmet, eziyet, dert, bela

Mihman: Misafir, konuk

Hıyar: Hayırlı

Rumman: Nar

Yunus’leyin: Yunus gibi

Irfan: Anlayis